Underwater Atacama 2019 to powrót do dobrze znanego regionu, którego eksploracja rozpoczęła się w 2009 roku. Tym razem jednak celem było wspięcie się jeszcze wyżej i wykonanie nurkowań w najwyżej położonym jeziorze na świecie, znajdującym się pod wierzchołkiem wulkanu Ojos del Salado na wysokości 6460 metrów w Andach na granicy Argentyny i Chile. Wśród celów dodatkowych było wykonanie serii nurkowań w jeziorkach salarnych znajdujących się w okolicy wulkanu, pobranie próbek wody z różnych głębokości i przeprowadzenie pomiarów głębokości.

Niestety ze względu na załamanie pogody dotarcie do głównego celu stało się niemożliwe. Próba dotarcia do jeziora z obozu znajdującego się na wysokości 6000m odbywała się przy bardzo silnym wietrze i temperature -17 st.C. i po 10 godzinach marszu zespół dotarł do pola penitentów (brył lodu wyrastających pionowo z podłoża), które uniemożliwiły dalszą wędrówkę. Zespół próbował dotrzeć do jeziora „od góry”, jednak głęboki śnieg zniweczył również i ten plan. Na poprawę warunków nie było szans, więc w dalszej części wyprawy zespół zrealizował planowaną serię nurkowań w jeziorach salarnych.

Środowisko w którym odbywały się nurkowania, charakteryzuje się ekstremalnymi temperaturami w dzień i w nocy zmieniającymi się w zakresie -20 st.C. do +20 st.C. w ciągu doby oraz bardzo dużymi różnicami wysokości. Pustynia Atacama jest również znana jako jedno z najbardziej suchych miejsc na Ziemi, a niektóre z jej rejonów są uznawane za najsuchsze obszary naszej planety.

Dużym wyzwaniem już na etapie planowania była wysokość na jakiej znajduje się jezioro, wprowadzająca konieczność odbycia solidnej aklimatyzacji. Nurkowanie na takiej wysokości zdecydowanie zwiększa ryzyko wystąpienia DCS, co przy dużej odległości od cywilizacji może stanowić śmiertelne wręcz zagrożenie.

Rzeczą dość nietypową jest fakt, iż jeziora i stawy w tej lokalizacji mają niewiarygodnie wysokie zasolenie, więc zanurzenie wymagało sporego dodatkowego obciążenia. Wciąganie całego sprzętu po nierównych wulkanicznych zboczach było jednym z najważniejszych wyzwań dla tego niewielkiego zespołu. Teren na którym przyszło działać, był pełen ostrych skał i zamarzniętego śniegu, co dodatkowo utrudniało całą logistykę.

Podczas wyprawy nie zabrakło również czasu na realizację celów naukowych. Zespół zebrał próbki wody dla polskich naukowców zajmujących się badaniami niesporczaków – mikroskopijnych stworzeń o ogromnej odporności na warunki środowiskowe, w tym zasolenie.

Projekt ten, wraz ze wcześniejszym projektem Hongu East 2012, są częścią przedsięwzięcia "Jeziora w Koronie Świata" Kamila Iwankiewicza - polskiego wspinacza i płetwonurka.